Έβλεπε συχνά στην πολυκατοικία τους το λιγνό αγόρι - πέδιλα μεγαλύτερο νούμερο απ\' ό.τι του αναλογούν και πλαστικά γυαλιά ηλίου πιο μεγάλα απ\' το μπόι του- αγορασμένα στο πανηγύρι. Κι αυτηνής όλο μεγαλύτερα νούμερα της τα \'παιρναν -μουσαμαδιές, φουστάνια, παπούτσια- για να κρατήσουν και την επόμενη χρονιά. Το -αλογάκι της Παναγίας·, έτσι το βάφτισε μέσα της το λιγνό παιδί - το καπέλο φορεμένο στραβά, το γείσο πίσω, να κρατάει το χέρι του πάτερα, μαυριδερού και κουρασμένου, ή να χτυπιέται σαν το ψάρι, σπαράζοντας στο κλάμα σε κάθε αποχωρισμό τους. Κι η ίδια λεπτή σαν ακρίδα ήταν, ένα πρόσωπο όλο μάτια με σκούρα ματόκλαδα. Κι ονειρευόταν κρατημένη απ\' το χέρι του πατέρα.

Το αλογάκι της Παναγίας

Ζιγκ-ζαγκ κατά τους μαιάνδρους της μνήμης από το παρόν στο παρελθόν. Γράμματα, κείμενα και ημερολογιακές σελίδες, αποσπασματικά καθρεφτίζοντας μπρος-πίσω τον κόσμο της Ναυσικάς.